Vroeger maakte ik het liefst schilderijen, omdat ik daar het meest mijn creativiteit in kwijt kon.

Helaas verkoopt een schilderij minder makkelijk dan een mooie gemozaiekte tuintafel.

Afgelopen weken heb ik mijn talent op een mooie vlindertafel uitgeleefd.

Uiteraard is een soortgelijk ontwerp vele malen meer werk dan een mooi patroon creëren, alhoewel je dit ook niet moet onderschatten, aangezien hier ook behoorlijke gradaties in zijn.  Je kunt het jezelf zo moeilijk maken als je maar wilt.

Alles recht toe recht aan snijden is heel veel minder werk dan elk stukje apart moeten knippen in bepaalde vormen.

Het meest lastige is om een stukje uit te hollen, dus een stukje tegel niet bol maar hol maken. Hier gaat het vaak fout.

Een tegel, uiteraard vooral een wandtegel, breekt nu eenmaal snel.

Het gebeurt dus regelmatig dat je een stukje bijna volmaakt uitgehold hebt, dat het op het allerlaatste moment in tweeën breekt.

Dit is nogal frustrerend, maar hoort bij deze hobby.   Geduld is dus een schone zaak!

Een vlinder is een dankbaar onderwerp om te mozaieken.

Er zijn vele variaties om te maken en je kunt er veel kleur in brengen.

Een vlinder is dus nooit saai om te maken.

Ook hier kun je veel fantasie in kwijt.

Belangrijk is om de juiste kleuren te combineren, daar ben ik heel gevoelig voor.

Je moet er blij van worden als je naar het eindresultaat kijkt, dan heb je het goed gedaan.

Ik ben met de vlinders begonnen en later zijn de bloemen erbij gekomen, wat het geheel veel completer maakt.

Als je bedenkt hoeveel stukjes ik geknipt en gesneden heb voor de blauwe vlinder dan kun je wel nagaan hoeveel uren in deze tuintafel zitten.

Ook in de blauwe bloemen zit heel veel arbeid.

Vooral ook de ruimtes tussen de blaadjes zijn heel arbeidsintensief om op te vullen.

Daarnaast is het heel belangrijk dat je zorgt dat het tafeloppervlak na het mozaieken zo glad mogelijk is.

Ik heb diverse soorten wandtegels gebruikt, maar helaas zijn er vele diktes in tegels. De kunst is om het niveauverschil op te vullen met lijm. Soms is dit erg lastig, vooral als de dunnere tegelstukjes al geplakt zijn. Bij het hart van de bloemen heb ik oude wandtegels gebruikt, die veel dikker zijn dan de gangbare tegels.

Mijn foefje is dan om bij de omtrek hiervan de zijkanten zo te knippen dat deze de buitenrand vormen. De buitenrand loopt nl. altijd iets af, waardoor de tegel lager uitkomt dan het middengedeelte.

Ik heb er ca. 4 weken over gedaan, maar ik ben tevreden over het eindresultaat.